Tasha Taylor (US) |
club: Missy Sippy artist: Tasha Taylor |
© Rootsville 2017 |
review & photo: Freddie |
|
Dinsdagavond en in de Missy Sippy te Gent staat niemand minder dan Tasha Taylor op de affiche. Het is paasvakantie dus de ring van Brussel zal nog wel meevallen maar nu komt er het mobiliteitsplan van Gent bij. Nu hoor ik alle 'groene, 'blauwe', rode', 'gele' en andere kadodders allemaal graag verkondigen dat het 'openbaar vervoer' moet gepromoot worden, en daar dames en heren, daar wringt dan het schoentje. Welk 'Openbaar vervoer'? Genoeg gepalaverd want we hebben het toch tegen dovenmansoren en dus back to the blues, of moeten we er vandaag ook 'soul' bij vermelden. Als grote fan van de 'Stax' periode en dus uiteraard ook van Johnnie Taylor kan het niet anders of ik moet ook Met nog een beetje jetlag in haar body verloopt de soundcheck evenwel zonder al teveel problemen. Haar begeleiders zijn Ruf bassist Roger Inniss, zowat de vaste gitarist David Floreno en zijn langenoot Olli Ontronen aan de drums. Nog even de inwendige mens versterken en ietsje over 08.30PM worden vaste bewoners Bessie Smith en Fats Waller het zicht ontnomen. 'Missy Marie' komt nog eens de rest van het prachtige programma van deze 'juke joint' overlopen met optredens van onder meer Walter Broes & The Mercenairies, Jake La Botz, 'Lil' Jimmy Reed, de nieuwste roots sensatie The Big Time Bossmen en recent aan het programma toegevoegd, SaRon Crenshaw. Voor meer info verwijzen we u graag naar onze 'concert dates' of naar de website van de Missy Sippy.
Na deze mededeling kan Marie eindelijk met de aankondiging beginnen, so without further ADO here is...(allée hoe noemt die nu weer)...Tasha Taylor. Openen doet Tasha en haar band met 'Weatherman', een nummer dat is terug te vinden op het album 'Honey For The Biscuit'. Vanaf dan gaat het steeds maar crescendo en na een ode aan Amy Winehouse met 'Valerie' komt het 'soul' moment waarop ik eerlijk gezegd zit te wachten. Tasha is een grote fan van Otis Redding, maar wie niet?, dus komt diens 'These Arms Of Mine' geen seconde te vroeg en zelfs de 'doormen' Guy en Tim komen vooraan genieten.
Begin van de tweede set is er terug ruimte voor nummers uit haar laatste album met een zeer intense 'Wedding Bells', waarop vele mannelijke aanwezigen wat graag op hun knieën zouden gaan zitten met als antwoord 'I Do'. 'Live' vind ik dit nummer zelfs beter dan op plaat wat de interactie met het publiek wel ten goede komt. Back to the Soul! Vanaf nu wordt de 'Missy Sippy' gewoon in vuur en vlam gezet met 'oldies' als 'I Just Want To Make Love To You' en een meer dan knappe versie van Aretha's 'Natural Woman', and Tasha, when my soul was in the lost and found, you came along to claim it. Gewoon kiekebisj!
Terug naar het archief van 'papa' Johnnie en nadat Tasha Taylor eerst een 'preek' geeft aan alle mannelijke aanwezigen gaat het dak er hier af met 'Who's Making Love' uit 1968. Hoeft het nog gezegd dat we hier weerom waanzinnig hebben genoten en aan de paar aanwezige 'youngsters' wil ik nog meegeven dat dit een 'Stax Revival' was van eind 60-tiger jaren. They don't make songs like this anymore. :-( Als dat 'soul diva'ke' nu denkt om er zo vanaf te gaan komen kent ze het publiek van deze waanzinnige 'Missy Sippy' nog niet, dus Tasha, Davide, Roger en Olli als de weerlicht een bisnummer. Etta James was nog niet aan bod gekomen en met haar 'Tell Mama' uit 1967 staat Peter achter de toog zelfs stiekem mee te dansen. Hoe goe was dees, Go Missy Sippy, Go!
larger and more pics on
|
Van Otis naar de Queen of Soul is vanaf nu maar een kleine stap en dus volgt er nu van Aretha Franklin haar 'Don't Play That Song (You Lied)'. Knap van Tasha Taylor om ons terug in de tijd te brengen met heerlijke songs zoals ook haar vader zijn 'Last Two Dollars'. Tasha heeft ondertussen ook haar gitaar ter hand genomen en dan denk ik zo van, a soulchick with a Telecaster, Twice as Good!!!. Helaas is het daaropvolgende 'I Got The Blues' reeds het einde van de eerste set.
De doorwinterde 'Stax' en 'Atlantic' fanaten zijn hier stilaan aan een 'Delirium' toe. En dan, Eddie Floyd wrote this song for us, en met 'Knock On Wood' krijgt Tasha Taylor hier een ganse kroeg backing vocals achter haar. Otis Redding was amper 26 toen hij omkwam bij een vliegtuigcrash en heel wat van zijn hits werden postuum uitgebracht. Deze 'Try a Little Tenderness' nam hij evenwel op in 1966, een nummer dat toen al 34 jaar oud was, 
